Andrej Tarkovski svoj naučno fantastični triler o putu trojice ljudi kroz postapokaliptičnu divljinu zvanu Zona do Sobe – prostorije u kojoj se ispunjavaju najskrivenije i najdublje želje, završava scenom u kojoj Stalkerova ćerka čita stihove Fjodora Ivanoviča Tjutčeva, spušta glavu na sto i psihokinetički pomera čaše. Jedna čaša pada, a napolju se čuje sve jači zvuk voza koji prolazi, od koga počinje da se trese cela prostorija. Uz zvuk voza, prigušena Betovenova Deveta Simfonija – Oda radosti, iz nejasnog izvora, ostavlja gledaoca u nedoumici da li je sama melodija, zapravo, stvarnost ili iluzija.